بچه‌داری یک شغل تمام وقت است که به صرف زمان و انرژی بسیار زیادی نیاز دارد. طبیعی است که در این میان والدین بخواهند اوقات اندکی را فقط به خودشان اختصاص دهند. حتی ممکن است شرایط ویژه‌ای مانند لزوم حضور در یک جلسه کاری مهم پیش بیاید و والدین به هیچ‌عنوان نتوانند فرزندشان را با خودشان همراه کنند. این قبیل موارد، به‌ویژه برای پدر و مادرهایی دشوار است که هیچ‌کس را برای مراقبت از کودک در دسترس ندارند. با توجه به آن‌چه گفته شد، پرسش اصلی این است که از چه زمانی میتوانیم کودک را در خانه تنها بگذاریم؟ برای پاسخ دادن به این سوال، پیشنهاد می‌کنیم با ما همراه باشید.
براساس قانون از چه زمانی میتوانیم کودک را در خانه تنها بگذاریم؟
حداقل سن کودکان برای تنها ماندن در خانه براساس قوانین هر کشوری متفاوت است. جالب است بدانید، در آمریکا مقررات مربوط به تنها گذاشتن بچه در منزل از ایالتی به ایالت دیگر فرق می‌کند. برای مثال، در ایالت «کانزاس» والدین می‌توانند فرزند ۶ ساله خود را برای مدت کوتاهی در منزل تنها بگذارند. این در حالی است که قوانین «ایلینویز» از ۱۴ سالگی به بعد را برای تنها ماندن مناسب تشخیص داده است.
از سوی دیگر، با توجه به مقررات برخی از استان‌های کانادا بچه‌ها را قبل از ۱۰ سالگی نباید در خانه تنها گذاشت؛ اما در همان کشور کانادا هم استان‌های دیگری وجود دارند که به والدین توصیه می‌کنند این کار را پس از ۱۲سالگی فرزندشان انجام دهند. بنابراین، همان‌طور که می‌بینید هیچ توافق و قانون یکسانی در این زمینه وجود ندارد. با این حال، واضح است که کودک برای تنها ماندن در خانه باید دارای درک کافی و توانایی‌های لازم باشد. این امر به‌ویژه درباره بچه‌هایی مصداق دارد که باید مراقبت از خواهر یا برادر کوچک‌ترشان را نیز عهده‌دار شوند.
تنها گذاشتن کودک در خانه به چه عواملی بستگی دارد؟
اغلب پدر و مادرها به خوبی می‌دانند که یک کودک خردسال را نباید در خانه تنها گذاشت. چراکه نمی‌تواند از عهده اغلب کارها برآید و از همه مهم‌تر اینکه موقعیت‌های خطرآفرین را نمی‌شناسد و در صورت لزوم، نمی‌تواند از خودش محافظت کند. این در حالی است که بسیاری از کودکان در سنین بالاتر هم از قدرت تصمیم‌گیری و قابلیت‌های لازم برای تنها ماندن برخوردار نیستند. به گفته بسیاری از متخصصان، زمان مناسب برای تنها گذاشتن بچه در منزل علاوه بر سن، به میزان درک و بلوغ فکری او بستگی دارد. در عین حال، کودک باید از شرایط جسمانی لازم برخوردار بوده و توانایی انجام بسیاری از کارهای نسبتا ساده را داشته باشد.
اقدامات مهمی که قبل از تنها گذاشتن کودک در خانه باید انجام دهید
۱. از امنیت محل مسکونی خود اطمینان یابید
برای این منظور، لازم است میزان آرامش، آمار جرائم و قابل اعتماد بودن همسایه‌ها و محله سکونت خود را در نظر بگیرید.
۲. برخی مهارت‌ها را به فرزندتان آموزش دهید
پیش از آن‌که کودک را در خانه تنها بگذارید، لازم است مهارت‌هایی مانند روش باز و بسته کردن درب منزل، نحوه استفاده از چاقو، روشن کردن اجاق گاز یا استفاده از مایکروویو را به کودکان بزرگ‌تر آموزش دهید. توصیه می‌شود تا جای ممکن شرایط را طوری فراهم کنید که بچه به روشن کردن اجاق گاز یا استفاده از وسایل خطرآفرین نیازی نداشته باشد.
۳. قوانین را تعیین کنید
لازم است به فرزندتان تفهیم کنید که در نبود شما درب منزل را برای افراد ناشناس باز نکند یا برای مثال، اگر تلفن زنگ زد جواب ندهد. در عین حال، محدودیت تماشای تلویزیون یا بازی‌های کامپیوتری را هم برای‌اش مشخص کنید.
۴. کودک را در جریان بگذارید
هرگز بی‌خبر و بدون هماهنگی با کودک او را ترک نکنید. برخی از پدر و مادرها برای جلوگیری از اتلاف وقت یا به‌حداقل رساندن بد ادایی‌های کودک هنگامی که او در خواب است یا وقتی در اتاق‌اش مشغول بازی است خانه را ترک می‌کنند. این افراد معمولا ادعا می‌کنند با توجه به اینکه قرار است به‌زودی برگردند لزومی ندارد بچه را در جریان بگذارند. توجه داشته باشید انجام این کار می‌تواند فرزندتان را به‌شدت دچار ترس و اضطراب کرده و علاوه بر ایجاد اختلال در امنیت عاطفی، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را برای‌اش به‌وجود آورد.
۵. از توانایی‌های روحی و عاطفی فرزندتان اطمینان یابید
بسیاری از بچه‌ها به‌ویژه در سنین خردسالی از تنهایی واهمه دارند. بنابراین، پیش از ترک کودک و تنها گذاشتن او در خانه لازم است اطمینان یابید که با این موضوع مشکلی ندارد.
۶. زمان بازگشت‌تان را مشخص کنید
قبل از ترک منزل، زمان بازگشت‌تان را به‌صورت حدودی مشخص کنید و به کودک اطمینان دهید که در بازه زمانی تعیین شده بازمی‌گردید. برای جلوگیری از نگرانی کودک و از دست رفتن اعتماد او لازم است حتما به وعده خود پایبند بوده و خوش‌قولی کنید.
۷. از امنیت و ایمنی فضای منزل مطمئن شوید
قبل از ترک منزل حتما از ایمنی آن اطمینان یابید و احتمال بروز اتفاقات زیان‌بار را کاهش دهید. برای مثال، پیشنهاد می‌کنیم غذای کودک را آماده کنید و در دسترس‌اش قرار دهید. به‌ویژه برای بچه‌های خردسال بهتر است خوراکی‌های سالمی را تهیه کنید که نیازی به خُرد کردن یا گرم کردن نداشته باشند. اشیاء تیز و برنده یا شکستنی را از دسترس بچه‌ها دور کنید. کلیه داروهای گیاهی و شیمیایی و همچنین، وسایلی مانند فندک و کبریت را در مکانی امن و دور از دسترس قرار دهید.
۸. فرزندتان را برای مواقع اضطراری آماده کنید
لازم است فرزندتان را برای موقعیت‌های اضطراری و حوادث پیش‌بینی نشده آماده کنید. برای مثال، جعبه کمک‌های اولیه را در دسترس کودک قرار داده و روش استفاده از چسب زخم و مواد ضدعفونی کننده را به او یاد بدهید. در ضمن، حتما شماره خودتان، افراد نزدیک و دیگر تلفن‌های ضروری را در اختیارش بگذارید.
ویژگی‌هایی کودکی که آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد چیست؟
- از تنهایی نمی‌ترسد و مشکلی با در خانه ماندن ندارد.
- مسئولیت‌پذیر است و در زمان غیبت شما تکالیف‌اش را انجام میدهد.
- قوانین را می‌شناسد و از آن‌ها تبعیت می‌کند.
- از بلوغ فکری کافی برخوردار است و در مواقع اضطراری عملکرد مناسبی را ارائه میدهد.
- از آرامش و ابتکار عمل کافی برخوردار است و در حد خودش می‌تواند شرایط پیش‌بینی نشده را مدیریت کند.
- اقدامات امنیتی را می‌شناسد و می‌تواند آن‌ها را اجرا کند.
- با خطرات ناشی از تعامل با افراد ناشناس آگاهی دارد و به‌خوبی میداند به‌هیچ عنوان نباید آن‌ها را به فضای خانه راه دهد.
- تا حدودی با کمک‌های اولیه آشنایی دارد و در صورت لزوم می‌تواند اقدامات ابتدایی را انجام دهد.
- از قدرت تجزیه‌وتحلیل و تصمیم‌گیری قابل قبولی برخوردار است و می‌تواند از اشتباهات پیشین درس بگیرد و تجربه کسب کند.
کودکان را برای چه مدتی می‌توان در خانه تنها گذاشت؟
تا این‌جا تلاش کردیم ببینیم از چه زمانی میتوانیم کودک را در خانه تنها بگذاریم. اکنون زمان آن است که بدانیم برای چه مدتی می‌توان این کار را انجام داد. طبیعتا مواردی مانند سن، قدرت درک و بلوغ فکری از اصلی‌ترین عوامل تعیین‌کننده در این زمینه به حساب می‌آیند. با این حال، براساس نظر کارشناسان قانون کلی از این قرار است:
- کودکان ۱۰ساله را می‌توانید در ابتدا برای ۳۰ دقیقه در خانه تنها بگذارید. البته، این به شرطی است که شما هم به محل سکونت‌تان نزدیک باشید تا در صورت لزوم فورا خودتان را به فرزندتان برسانید.
- کودکان ۱۱ تا ۱۲ ساله در طول روز تا ۳ساعت می‌توانند بدون حضور شما در خانه بمانند. توصیه می‌شود این گروه سنی را شب‌هنگام در منزل تنها نگذارید.
- نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله می‌توانند کل روز را در منزل تنها باشند. توجه داشته باشید این امر در مورد ساعات شبانه صدق نمی‌کند.
- نوجوانان ۱۶ تا ۱۷ساله برای مدت ۲ شبانه‌روز می‌توانند بدون حضور شما در خانه تنها بمانند.
نکات مهم درباره تنها گذاشتن نوجوانان در خانه
۱. زمان‌های مشخصی را برای تماس تعیین کنید
برنامه‌ریزی درباره زمان‌هایی که نوجوان می‌تواند با شما تماس بگیرد تا حدود زیادی خیال او را راحت می‌کند. به این ترتیب، فرزندتان میداند در بازه‌های زمانی خاص با یکدیگر صحبت خواهید کرد. برای این منظور، لازم است برنامه کاری خود و زمان برگزاری جلسات‌تان را به فرزندتان اعلام کنید و به او بگویید در چه ساعاتی در دسترس خواهید بگویید.
۲. فعالیت‌های مختلفی را پیشنهاد دهید
با همفکری فرزندتان، فهرستی از شماره تلفن‌های دوستان و آشنایان تهیه کنید و در اختیار کودک بگذارید تا در صورت احساس تنهایی با آن‌ها تماس بگیرد. در عین حال، می‌توانید فعالیت‌هایی را به کودک معرفی کنید کنید که در منزل قابل اجرا هستند.
۳. قوانین را تعیین کنید
تنظیم قوانین و یادآوری آن‌ها از موارد مهمی است امنیت، سلامت و آرامش نوجوان را تضمین می‌کند. برای مثال، می‌توانید تاکید کنید که در مدت غیبت شما اجازه ندارد خانه را ترک کند و فقط می‌تواند افرادی را به منزل دعوت کند یا فعالیت‌هایی را انجام دهد که مورد تایید شما باشند.
۴. آمادگی برای شرایط اضطراری را جدی بگیرید
پیش از تنها گذاشتن نوجوان در منزل، لازم است اطمینان یابید که دستورالعمل‌های مربوط به رعایت اصول ایمنی و شرایط اضطراری را میداند. حتما جعبه کمک‌های اولیه را در دسترس فرزندتان قرار دهید و توصیه‌های لازم را با او در میان بگذارید. در عین حال، برای‌اش شرح دهید که در صورت قطع برق چگونه باید چراغ‌های اضطراری را روشن کند.
۵. خوراکی‌های سالم را در اختیارش بگذارید
پیش از ترک منزل، اطمینان یابید که غذای کافی و خوراکی‌های سالم در دسترس نوجوان قرار دارند. برای ایمنی بیشتر، بهتر است قبلا غذای مورد نیازش را بپزید و در یخچال بگذارید تا مجبور نباشد در غیاب شما اجاق گاز را روشن کند.
۶. فهرست اطلاعات مورد نیاز را در دسترس او قرار دهید
قبل از آن‌که خانه را ترک کنید، لازم است شماره گوشی همراه و محل کار خودتان و همسرتان را برای کودک یادداشت کرده و شماره تماس با اورژانس، پلیس و یکی دیگر از نزدیکان را هم در فهرست بگنجانید.
۷. وسایل خطرناک را از دسترس او دور کنید
درست است که فرزند نوجوان‌تان دیگر یک کودک خردسال نبوده و از بلوغ فکری کافی برخوردار است؛ با این حال، برای راحتی خیال خودتان هم که شده لازم است اشیائی مانند فندک، سیگار، کلیه داروها، نوشیدنی‌های الکلی و هرگونه سلاحی را از دسترس او دور نگهدارید.
۸. با فرزندتان گفت‌وگو کنید
مدتی پیش از آن‌که نوجوان را برای نخستین بار در خانه تنها بگذارید لازم است با او درباره این موضوع صحبت کنید. خوب است برای‌اش توضیح دهید که فضای خانه را کاملا ایمن کرده‌اید. به این ترتیب، می‌توانید نگرانی‌های او را کاهش دهید. در صورت امکان، یکی از همسایه‌های قابل اعتماد را به فرزندتان معرفی کنید تا در صورت لزوم از آن‌ها کمک بگیرد.
سخن آخر
در این مطلب، تلاش کردیم ببینیم از چه زمانی میتوانیم کودک را در خانه تنها بگذاریم؟ در عین حال، دانستیم تصمیم‌گیری در این زمینه علاوه بر سن به میزان درک و توانایی‌های بچه بستگی دارد. نظر شما چیست؟ شما چه زمانی را برای تنها گذاشتن فرزندتان در منزل مناسب می‌دانید؟ آیا مهارت‌های لازم را به او آموزش داده‌اید؟ آیا فضای خانه را به‌اندازه کافی ایمن کرده‌اید؟ خوشحال می‌شویم دیدگاه‌ها و تجربیات‌تان را در بخش «نظرات کاربران» با ما و دیگر خوانندگان به‌اشتراک بگذارید.
